BOB MOULD vo Mean Fiddler...

Mojot drag "londonski kumevski" - Gjokica Zafirovski Gjole sinoka bese bil na koncertot na Bob Mould vo Mean Fiddler, London. Svedoci: aproksimativno 1000. Atmosfera: pozitivna. Svirka: nevidena. Konecno, negovite vpecatoci se slednive:

BOB MOULD
Концерт
Мean Fiddler,
Лондон, 06.09.2005

По Даблин, во Лондон се случи вториот гиг на Bob Mould и неговиот пратечки бенд на нивната Евро-Американска турнеја, промовирајќи го новиот албум "Body of song" и збогатена со сет песни од Бобовиот опус со Sugar и Husker Du.
Местото Mean Fiddler е прилично мал клуб со капацитет од 1000 луѓе. За споредба, замислете ја дансинг салата во МКЦ скратена до микс пултот, пониска и потесна, но со дупло поголема и подлабока сцена со многу побогати светло и звук.

Концертот беше распродаден дента.

Бендот на Боб е составен од искусни и познати музичари од амерканската рок и денс сцена. На тапани е Brendan Canty од Fugazi, на бас е стариот другар Jason Narducy од Sugar, за електрониката и клавијатурите се грижи Richard Morel, продуцент со Билборд број 1 клуб хитови од Вашингтоската денс сцената и соработик на Боб во нивната ДиЏеј колаборација Blowoff (http://blowoff.us/).

Свирката почна so "The Act We Act" од "Copper Blue" на Sugar и блок од три песни од истиот албум, за да се претопи во сет песни од новиот албум, по кој следеше сет од Husker Du, претежно од "Candy Apple Grey" и "Warehouse: Songs" and Stories, па сет од соло опусот на Боб... и прилично во тој патерн се развиваа работите, додека се не "експлодира" на двата биса со брзите и бучни песни од "Zen Arcade" и "Metal Circus" периодот на Husker и некако сите изгубија ориентација дали сме 2005 или 1985. Концертот неуморно траеше повеќе од час и половина.

Звукот полн и богат, многу гласен, гласот малку во борба со гитарите, што и можеше да се очекува кога е во прашање Бобовиот силен емотивен рок. Басистот Jason Narducy беше одличен пратечки вокал што помогна песните да ја постигнат својата целовитост. Старите строго гитасрски песни беа освежени со клавијатурската подлога на Morel, која дојде до израз посебно на спорите "Hardly Getting Over It" и "High Fidelity". Прагматичниот ритам на Brendan Canty не дозволи енергијата да падне ниту за момент, напротив, таа само растеше. Се разбира, тука е и фенменалниот гитарист Боб, за кого и дојдовме овде вечерва.

Публиката опфатена во еден поглед може да се каже дека беше во границите 25-45 години. По реакцијата на песните би се рекло дека повеќето беа дојдени за стариот материјал од Sugar и Husker, но не помала реакција предизвикаа и новите песни, посебно "Paralyzed". Сепак, ова беше повеќе ретроспективна свирка за опусот на Bob Mould, отколку промоција на новиот албум.

Четири и пол од пет ѕвезди.

Линк:
http://www.bobmould.com

07 septemvri 2005
tekst i fotografii: Gjokica Zafirovski (za Radio Bagdad Hit Parade)